Verantwoorden is niets anders dan anderen inzicht geven in je werk. Verantwoorden in de zorg gebeurt vaak in de vorm van getallen, bijvoorbeeld: hoeveel mensen zijn geholpen? Hoeveel heeft het gekost? Hoe vaak ging het fout? Hoe veel klachten zijn er ingediend? Die getallen voorzien in de behoefte aan publieke verantwoording en dragen bij aan transparantie. Toch is die manier van verantwoorden onbevredigend. Ze vergen van zorgmedewerkers veel administratieve arbeid terwijl ze geen recht doen aan de complexiteit en dynamiek van het werk. Al jaren wordt daarom gezocht naar andere dan getalsmatige vormen van verantwoorden. Narratieve verantwoording, dat wil zeggen: met verhalen inzicht geven in je werk, is zo’n andere vorm van verantwoorden. Verhalen zijn immers bij uitstek geschikt om recht te doen aan de complexiteit, dynamiek en emergentie van zorgpraktijken en de afwegingen die daarin voortdurend worden gemaakt. Voor verantwoorden is het nodig om over die verhalen een gesprek te voeren.
Guus Timmerman
