Op 4 oktober 2021 verscheen in de Volkskrant een artikel van Andries Baart, waarin hij betoogt dat de overheid in de strijd tegen eenzaamheid enorme groepen mensen vergeet, met grote gevolgen. ‘We zetten ons in voor bijvoorbeeld eenzame ouderen, waarom dan niet voor eenzame psychiatrische patiënten, getergde vluchtelingen of burgers die tussen wal en schip raken? Zo voeden we ressentiment en populisme.’ Het artikel eindigt met de conclusie dat een samenleving die politieke eenzaamheid miskent, het risico loopt dat haar sociale weefsel scheurt.
