Uitgesproken op het sympósion ‘Waarnemen, een kunst !?’
17 Jaar na het verschijnen van Een theorie van de presentie doet de geestelijk vader van de presentietheorie, prof. dr. Andries Baart, een stapje terug. Dat betekent niet dat het presentiewerk klaar is, noch dat zijn presentiewerk klaar is. Het bereiken van zijn pensioengerechtigde leeftijd vormt wel een goede aanleiding om stil te staan bij wat bereikt is en vooruit te blikken naar de toekomst. We doen dat onder het motto ‘Waarnemen, een kunst!?’, of anders gezegd: ‘waarneemkunst’. In de theorie en in de praktijk van de presentiebeoefening neemt de kunst van het (anders) waarnemen een belangrijke plek in: wat willen en kunnen wij gewaarworden? En wat niet, wat is ons onwelgevallig? Waardoor laten wij onze waarneming leiden? We verbinden dat aan de verbeeldingskracht van kunst: wat toont de kunstenaar ons meer, anders, beter? Het sympósion bestaat uit bijdragen van zorgethicus en critical friend prof. dr. Frans Vosman, collega- hoogleraar prof. Jaco Hoffman uit Zuid-Afrika, de staf van Stichting Presentie en het programma wordt afgesloten met een rede door Andries Baart zelf.
