Andries Baart schreef deze tekst oorspronkelijk voor het nieuwe presentieboek dat in 2024 zal uitkomen. Ze bleek echter in de voorbije maanden waarin Nederland naar de stembus ging, sterk aan actualiteitswaarde te winnen.
Deels doordat in de verkiezingsprogramma’s bestaanszekerheid een belangrijk thema was, deels doordat de voor velen toch onverwachte verkiezingsuitslag werd toegeschreven aan een diep gevoel van miskenning onder burgers. Tegelijk is deze tekst ook een actualisering van wat in een theorie van de presentie een ‘multi-dimensionele armoede-opvatting conform een participatief-experiëntieel discours’ werd genoemd, kortom ‘sociale overbodigheid’. Ten opzichte van die opvatting wordt een dimensie toegevoegd, namelijk die van fysieke gezondheid – overigens niet altijd even scherp te onderscheiden van mentale gezondheid.
