Verslag studiemiddag over nabijheid, intimiteit en grenzen d.d. 24 september 2010

De presentiebenadering steunt op relationeel denken, relationele responsiviteit (aansluiten, afstemmen) en op ‘relationship-based programming’: presentiebeoefenaren zijn uit op de relatie, laten wat ze doen graag leiden door die relaties en beseffen heel goed dat relaties dubbelzinnig zijn: soms een functioneel instrument en soms een goed in zichzelf. Het is in de relatie dat de ander zich kan laten zien, tevoorschijn kan komen met wat hem bezighoudt; in de relatie kun je de ander van dichtbij leren kennen in zijn talenten, verlangens, beschadigingen, etc. Mede daardoor raakt zulke relatievorming gemakkelijk aan het intieme domein van de ander: daar gaat het eerder om het zachte merg dan om het harde been, dat is de plek waar waarden en beschadiging, verlangen en verwondbaarheid dicht bij elkaar liggen, het is de plek waar de beslotenheid beschermt wat breekbaar is. Nabijheid in zijn vele gestalten geldt in de presentie dikwijls als een uitgangspunt, waarbij intimiteit niet uit de weg wordt gegaan als vanuit de aangegane relatie blijkt dat daar behoefte aan bestaat.