Tijd voor aanwezigheid als voorwaarde voor duurzame hulpverlening

Een kritische reflectie op de presentietheorie van Andries Baart. De auteurs beargumenteren dat de presentietheorie meer structurele analyses zou moeten maken van armoede en sociale uitsluiting. Een tweede punt van kritiek is dat Baarts kijk op het professionele maatschappelijk werk te negatief en gesimplificeerd is. Ze zetten het tegenover het promotie-onderzoek van Driessens over het maatschappelijk werk met arme families in Vlaanderen. Driessens vergelijkt het actorperspectief van arme cliënten met dat van de maatschappelijk werkers. Zij construeert typologieën van arme families en maatschappelijk werkers om het succes van helpende relaties te analyseren. Ten slotte wordt geconcludeerd dat ’tijd’ een cruciale voorwaarde is voor succesvol maatschappelijk werk.