Zorginstellingen en zorgprofessionals krijgen veel en vaak snel wisselend beleid over zich uitgestort (vervat in wettelijke regelgeving, kwaliteitskaders met hun eisen, modieuze tendensen, taakstellingen, maatschappelijke ‘opdrachten’). Een aanhoudende stroom van nieuwe impulsen, een (nog niet getemde) aanwas van regels, een dominante bureaucratische logica en andere ontwikkelingen maken dat er van alle kanten aan zorgpraktijken wordt getrokken. Gevolg is dat in die veelheid en veelsoortigheid niet zelden buiten beeld raakt waar het werkelijk om gaat: niet om het volgen van de juiste of steeds weer nieuwe procedures, maar om de vraag wat bijdraagt aan goede zorg. Professionals ervaren sommige beleidsmaatregelen dan ook eerder als een ontregeling en uitholling van hun vak, dan als ondersteuning daarvan. Hoe blijf je in deze dynamiek op koers, wat is je houvast, je ijkpunt?
agenda
|
|
|
|
|